Raport rejestracji czasu pracy nie uprawnia do 50-proc. kosztów

źródło: materiały prasowe

Katarzyna Czekajło-Zajkowska, radca prawny, associate w Olesiński & Wspólnicy

Do zastosowania kosztów autorskich konieczne jest rozróżnienie wynagrodzenia na część dotyczącą wykonywania obowiązków pracowniczych i na określającą honorarium, związaną z korzystaniem z praw autorskich za eksploatację dzieła w określony sposób i na określonym polu.

Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 2 sierpnia 2016 r. (I SA/Gd 623/16).

Stan faktyczny

Podatniczka jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę. W ramach powierzonych obowiązków wykonywała pracę polegającą na wytwarzaniu i projektowaniu oprogramowania komputerowego przeznaczonego dla instytucji finansowych. Każdy z programów był rozpatrywany i opracowywany indywidualnie. Każdy z nich wykazuje cechy niepowtarzalności wykonanego dzieła niezbędne do uznania go za przedmiot prawa autorskiego. Podatniczka podkreśliła, że za każdym razem miała istotny wpływ na kształt finalny realizowanego utworu.

Zapisy umowy o pracę nie regulowały kwestii zasad przenoszenia na pracodawcę majątkowych praw autorskich, a samo ich przeniesienie z pracownika na pracodawcę odbywało się automatycznie na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Obowiązkiem podatniczki nałożonym na nią przez pracodawcę było rejestrowanie czasu pracy w rozbiciu na poszczególne zadania. Na podstawie rejestru czasu pracy, pracodawca wygenerował i potwierdził „raport rejestracji czasu pracy" oddzielnie za każdy rok. Każda pozycja raportu zawiera następujące informacje: dekret, numer zmiany, opis prac (nazwę projektu lub utworu oraz opis wykonywanych czynności), liczbę godzin (przepracowanych w ramach zadania w roku, którego raport...